என்ன எழுத...

என்ன எழுதுவதென்று புரியவில்லை. ஏதாவது கவிதை எழுத நினைத்தால், தற்போது கற்பனை குதிரை Hibernation mood'ல் உள்ளது போலும், கவிதைக்கு தூரமாகவே இருக்கிறது கற்பனை. அதுசரி, blog எழுத வந்த பின்புதானே புரிகிறது கவிதை எழுதுவதென்றால், ஒன்று கவிஞராக இருக்க வேண்டும் அல்லது அனுபவம் வேண்டும் என்று...அதுதான் காதல் அனுபவம். இரண்டும் இல்லாமல் கவிதை எழுத உட்காருவது மடமைத்தனம்! சரி எழுதினால் கவிதைதான் எழுத வேண்டும் என்று என்ன சட்டமா உள்ளது ..கதையில் கவனம் செலுத்துவோம் என முடிவு செய்து எழுதினேன் ஒரு கதை.. பாதியிலேயே stopped! வேறென்ன எழுதலாம்? கட்டுரை போட்டியில் பரிசுகள் வென்ற எனக்கு உண்மைகளை உதாரணங்களுடன் இணைக்க மட்டும்தான் முடிகிறது...இல்லாததை எழுத செலவு கூடுகிறது -நேரத்தை சொன்னேன்.

வேறென்ன செய்யலாம்? எனக்கு பொதுவாக நண்பிகளிடம் தொலைபேசியில் அரட்டை அடிப்பது என்பது பிடிக்காத விடயம்...பிடிக்காது என்பதை விட அவ்வளவாக விரும்பாத/ ரசிக்காத என சொல்லலாம்.
ஆனால் எனக்கு எப்பொழுதுமே சலிக்காத விடயம் ஒன்று உண்டு. நான் என்ன மூடில் இருந்தாலும் பாடல்கள் கேட்பது பிடிக்கும். இப்போது எனது செவிகளில் தேன் தெளித்துகொண்டிருக்கும் பாடல்..''ஆயிரம் வானவில் ஆயிரம் தோரணம் நானே நானா...ஆயிரம் ஆடலும் ஆடலும் ஆயிரம் பாடலும் நானே நானா.." வல்லமை தாராயோ'விலிருந்து.
It really has some magic that it pierces into the nerves!
Music என்பது எந்த ஒரு மனிதனையும் உருக வைத்துவிடும்.
Some sort of wonder it is!
நான் உங்களை இன்னுமா போர் அடித்துகொண்டிருக்கிறேன்? இதுவரை வாசித்ததற்கு நன்றி.
அட, நான் ஒரு பதிவு எழுதி விட்டேனே! :)) LOL.